ست موقت! یه روزی اگر اومدی و دیدی بهناز دوباره نیست؛ به خودت نگیر! خودش با خودش درگیر شده قطعا!!!
یه زمانی بود کاربر مجازی بودن فرق داشت؛ ترجیح همه این بود که اصلا شناخته نشن و واقعیت اینکه گوشی هوشمند و اینا نیومده بود و اقلیتی بودن که شخصیت مجازی هم داشتن!!! اینجوری بود که شخصیت مجازیت خود واقعیت بود!مجموعه ای از علایق؛ ناراحتیا انتقادها؛ تنهایی ها و .!!!
و یه احساس خوبی داشتی فارغ از هر چیزی و دوستایی داشتی که تو رو همون جور که بودی دوست داشتن!
الان با پدیده های مختلفی رو به رو هستیم و یک طرف افرادی هستن که زندگی واقعیشونو به تصویر میکشن که یا تو یه مملکت دیگه زندگی میکنن یا واقعا خیلی قدرتمند هستن و یک طرف دیگه؛ افرادی هستن که شخصیت مجازیشونو می سازن و شخصیت حقیقیشونو سعی میکنن با مجازی وفق بدن بعد چون از نظر سنی شخصیت واقعیشون پخته تر از نوزاد مجازی هست همون جاست که استارت تعارض ها خورده میشه و هزاران مشکل پیش میاد. مثلا طرف رفته کافه همه چی بهم خورده و بریکینگ این رل شده؛ چَکم خورده؛ با لبخند عکس میگیره یک خلوت خوب با خودم هشتگ خودشناسی! کلی لایک و کامنت میگیره ولی وقتی گوشیو میذاره کنار اشکش در مشکش هست! چرا؟؟ چون اگر بخاطر مسائل قبل از پست اخیر تَرک خورده بود با این حرکتش رسما می شکنه!
یه جورایی به جایی میرسن که نمیتونن دوتا شخصیت را کنار هم بزرگ کنن و یک کاری کردن که نه تنها به خود واقعی خودشون نزدیک نشدن سر چهار راه من واقعا کی هستم؛ چی هستم خاموش کردن استارتم نمیخوره؛ ترجیحشون بر دو یا چند شخصیتی بودن هست!
اینکه من استوری میذارم به بعضیا برمیخوره!! خیلیاش با ظرافت های نه سنخیت نداره! نود درصدش انتقاد هست و گل و بلبل نداره دست خودم نیست!
چون شخصیت های من ضمن اینکه با هم متفاوتن مثه کارد پنیرن؛ هی باید بیوفتم وسطشون همو پاره نکنن!
همه اینا رو گفتم بدونید من یک فسیلیم که فک میکنم **خاصی هستم و اینکه اگر احیانا منو بیرون از مجازی میبینید؛کلا به رو خودتون نیارید!
اصلا استوریامو گردن نمیگیرم؛
)برنامه ریزم برنامه میکنه چی بینویسم(
من تمرکزم اینه که از دو شخصیت فراتر نرم!
شما چطور؟؟؟
درباره این سایت